Ի ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՅԵՐԻՆ

ՀՐԱՀԱՆԳ ԽՍՀՄ ՀՐԵԱՆԵՐԻՆ

ՀՐԱՀԱՆԳ ԽՍՀՄ ՀՐԵԱՆԵՐԻՆ (գաղտնի փաստաթուղթ)  Թել-Ավիվ 1958թ .          Հրեաներ, սիրեցէք իրար, օգնեցէք իրար, եթէ նոյնիսկ ատում էք իրար: Ձեր ուժը ձեր միութեան մէջ է, դրանում է մեր յաջողութիւնների, մեր փրկութեան եւ մեր ծաղկման գրաւականը: Բազմաթիւ ժողովուրդներ կործանուեցին սփռուելուց յետոյ, քանի որ նրանք չունէին գործունէութեան պարզ ծրագիր եւ աջակցութիւն: Իսկ մենք, հանրային զգացողութեամբ անցանք դարերի ու ժողովուրդների միջով, պահպանուեցինք, բազմացանք եւ հզօրացանք: Միասնութիւնը նպատակ է եւ, միաժամանակ, միջոց. նպատակին հասնելու միջոց` նպատակին հասնելու համար: Ահա ինչումն է իմաստը, ահա ինչի պէտք է ձգտել, մնացեալն արդիւնք է, մնացեալը կգայ ինքնըստինքեան: Օգնեցէք իրար, մի վախեցէք, թէ ազգայնականի անուն կհանէք, մի վախեցէք հովանաւորումից (պրոտեկցիոնիզմից) - դա մեր գլխաւոր միջոցը, գործիքը: Մեր ազգայնականութիւնն ինտերնացիոնալիստական է, այդ պատճառով էլ ճիշտ է: Դէպի այն բաց են դռները բոլոր դաւանանքների, բոլոր կուսակցութիւնների, բոլոր ազգերի հրեաների առջեւ: Իսկական ինտերնացիոնալիստը միայն նա է, ով հրէականութեան հետ կապուած է արեամբ, մնացեալն ամբողջապէս խեղաթիւրում է ու խաբէութիւն: Լայնօրէն ներգրաւէք արիւնակից մարդկանց, միայն նրանք կապահովեն ձեզ ցանկալի կենսոլորտ: Ձեւաւորէք ձեր ազգային կադրերը. կադրերը սրբութիւն սրբոցն են, կադրերն են վճռում ամէն ինչ: Այսօրուայ կադրերը մեր վաղուայ օրն են: Իւրաքանչիւր ամբիոն, իւրաքանչիւր ինստիտուտ պէտք է դառնայ մեր ազգային կադրերի դարբնոցը: Հրէական երիտասարդութեանը նախապատրաստէք ընդունելու սերունդների փոխանցումը: Թող ոչ հրեաների իւրաքանչիւր նոր սերունդ ընդհարուի մեր ամբողջ խորութեամբ կազմակերպուած պաշտպանութեան հետ: Իւրաքանչիւր անգամ, երբ բեմից հեռանում է աւագ սերունդը, նրա փոխարէն թող հերթափոխի կանգնի նախօրօք նախապատրաստուած ու աւելի հզօր երիտասարդ հրեաների կոհորտան: Դրա համար անհրաժեշտ է հնարաւորին չափ վաղ պաշտօնների տեղաւորել մեր երիտասարդներին, որ ապացուցած կլինեն իրենց հասունութիւնն ու տաղանդաւորութիւնը: Եթէ նոյնիսկ այնքան էլ հասունացած չեն, ոչինչ, կհասունանան արդէն պաշտօնում: Ով իշխանութիւն ունի, նա եւ ճիշտ է, եւ խելօք: Մենք պարտաւոր ենք երեխաներին փոխանցել աւելին, քան ստացել ենք մեր հայրերից, իսկ նրանք պարտաւոր են պաշտպանել ու բազմապատկել ինչ ստացել են ու նոյն կերպ փոխանցել սերունդներին: Սրանում է մեր ուժը, մեր տեւականութիւնը, մեր անմահութիւնը: Աշխարհը դաժան է: Այնտեղ տեղ չկայ մարդասիրութեան, բարեգործութեան համար: Իւրաքանչիւր ժողովուրդ ինքն է իր երջանկութեան դարբինը: Այլոց ազգային կադրերի մասին հոգալը մեր գործը չէ: Եթէ նրանք ծուլանում են իրենց մասին մտածել, ինչու պէտք է մենք մտածենք նրանց մասին: Օրինակ մի վերցրէք գոյերից, որոնք ապրում են հայեցողականօրէն, լաւի յոյսով: Մի սպասէք բնութեան ողորմածութեանը: Վերցրէք: Վերցնելը մեր խնդիրն է: Ստեղծէք ձեր հանրութիւնները եւ այդ հանրութեամբ հետ մղէք, դուրս մղէք ոչ հրեաներին: Յիշեցէք. բոլոր բարձր վճարուող, ազդեցիկ, շահութաբեր պաշտօնները մեր ազգային եկամուտն են: Յիշեցէք. մի մարդկային աճած ոչ հրեայ կարող է զբաղեցնել այնպիսի տեղ, որ կպատկանի մեզանից իւրաքանչիւրին: Մենք հանրութիւններ ենք ստեղծում նրա համար, որ գոյերը չխանգարեն մեզ` մեր ուզած ձեւով ապրելու: Թող գոյերն էլ փորձեն ստեղծել իրենց հանրութիւնները. դժուար, թէ դա նրանց յաջողուի: Նրանք կգժտուեն աւելի շուտ, քան կհասցնեն որեւէ բան անել, իսկ մենք կօգնենք նրանց... որ գժտուեն: Գոյերն անընդունակ են խորը դատել, վերլուծել եւ կատարել անհրաժեշտ ընդհանրացումներ: Նրանք բոլոր երեւոյթները ընկալում են չափից դուրս մակերեսայնօրէն, չափից դուրս որոշակի, չեն տեսնում փաստերը հերթականութեան կապի մէջ: Անընդունակ են ընդհանրացման, վերացականացման, նրանց համար իւրաքանչիւր դէպք լոկ դէպք է, ինչքան էլ յաճախ կրկնուի: Նրանք ապրում են խոզերի պէս` մռութները խրած հողի մէջ, չկասկածելով, որ երկինք էլ կայ: Նրանք ասում են. ՙԱւելի լաւ է քիչ, բայց լաւը՚: Մենք ասում ենք. ՙԱւելի լաւ է շատ, եւ լաւը՚: Նրանք ասում են. ՙԱւելի լաւ է լինել աղքատ, բայց առողջ, քան` հարուստ ու հիւանդ՚: Մենք ասում ենք. ՙԱւելի լաւ է լինել հարուստ եւ առողջ, քան` հիւանդ եւ աղքատ՚: Նրանք ասում են. ՙԱմէն ինչ, կամ ոչինչ՚: Մենք ասում ենք. ՙԱւելի լաւ է որեւէ բան, քան ոչինչ՚: Նրանք ասում են. ՙՏալը նոյնքան հաճելի է, որքան ստանալը՚: Մենք ասում ենք. ՙՏալը գուցէեւ հաճելի է, բայց ստանալը նաեւ օգտակար է՚: Նրանք ասում են. ՙՇարժուիր ըստ օրէնքի. դա քո պարտքն է՚: Մենք ասում ենք. ՙՇրջանցիր օրէնքը եւ ես շնորհակալ կլինեմ՚: Նրանք ասում են. ՙՅաղթանակ կամ մահ՚: Մենք ասում ենք. ՙՅաղթանակ` ապրելու համար, ոչ կեանք` յանուն յաղթանակի՚: Եթէ կեանք չկայ, ում է պէտք յաղթանակը, պարտութեան դառնութիւնը հարկաւոր է տանել ու սպասել. ով համբերութիւն ունի, նա կհասնի ամէն ինչի: Այն ամէնը, ինչի ընդունակ են եւ ինչ զգում են նրանք, զգում ենք եւ ընդունակ ենք մենք, իսկ այն ամէնը, ինչ զգում ենք եւ կարող ենք, նրանց տրուած չէ: Ամէնը` ինչ ունեն նրանք այսօր, նրանց հասանելիք առաւելագոյնն է: Ամէնը` ինչ ունենք մենք այսօր, լոկ միջոց է էլ աւելիին հասնելու համար: Այն ամէնը, ինչ նրանք ունեն այսօր, դա մերն է` նրանց ժամանակաւոր օգտագործման մէջ: Խլել նրանցից այն, ինչը խոստացուած է մեզ աստծոյ կողմից` մեր խնդիրն է: Գոյերը յամառ են, բայց բաւականաչափ հաստատակամութիւն չունեն նպատակին հասնելու համար: Նրանք ծոյլ են, դրա համար էլ շտապում են: Բոլոր խնդիրները նրանք աշխատում են լուծել միանգամից: Յանուն մեծ յաղթանակի` նրանք զոհում են փոքրը: Սակայն նման յաղթանակը կամ ընդհանրապէս չի լինում, կամ յաղթելով` նրանք մնում են կոտրած տաշտակի առջեւ: Մենք դաւանում ենք փոքր յաղթանակների մարտավարութիւնը, չնայած դէմ չենք մեծերին: Փոքր յաղթանակը նոյնպէս յաղթանակ է: Գոյերը չեն կարողանում ոչ ղեկավարել, ոչ ենթարկուել. կենսաբանօրէն` նրանք գործ վիժեցնողներ են: Նախանձոտ են նրանք, ատում են իրենց իսկ եղբայրներին, երբ սրանք գորշ զանգուածից վեր են բարձրանում: Թոյլ տուէք նրանց` յօշոտելու այդ վեր բարձրացողներին, եւ նրանք կանեն դա մեծ բաւականութեամբ: Հաշտարարի դեր վերցրէք ձեր վրայ, հաշտարարի տեսք ընդունէք, պաշտպանեցէք այն ՙդժբախտներին՚, որոնց դէմ զինուել է ամբոխը: Բայց լոկ այնքանով, որ բարու եւ ճշմարտասէրի համբաւ վաստակէք: Մի փոքր զսպուածութիւն, եւ դուք կզբաղեցնէք հէնց նոր յօշոտուածի տեղը: Երբ երկու գոյ կռւում են` շահում է հրեան: Բորբոքէք նրանց իրար դէմ, ստեղծէք եւ բորբոքէք նախանձն իրար նկատմամբ, բայց գործէք բարեկամութեան քօղի տակ, նուրբ ու աննկատ:  Գոյերն ապրել եւ իրենց առջեւ խնդիրներ դնել չգիտեն: Մենք նրանց առջեւ խաբուսիկ խնդիրներ ենք դնում, իսկ նրանք փորձում են լուծել: Գոյերը խնդրել չեն ուզում, համարելով, որ դա նուաստացում է, այնինչ աղքատ են ու նուաստացած: Մենք ասում ենք. ՙԱմէն նուաստացում բարի է, եթէ շահոյթ է բերում՚: Յանուն նպատակի` կարելի է նուաստանալ: Նուաստանալ էլ կարելի է պատուարժանօրէն: Չկան անբարոյական բաներ, եթէ դրանք նպաստում են մեր ժողովրդի ծաղկմանը: Նպատակը սրբագործում է միջոցները: Գոյերը յիմար են ու կոպիտ, դա անուանում են ազնուութիւն եւ օրինաւորութիւն: Շատ պայմանների յարմարուել ու իր վարքը փոխել չկարողանալը, ուղեղի քարացածութիւնը, անճկունութիւնը նրանք անուանում են ՙինքնուրոյնութիւն՚, ՙսկզբունքայնութիւն՚: Գոյերը այնքան յիմար ու կոպիտ են, որ նրանք նոյնիսկ չեն կարողանում ստել: Իրենց յիմարութիւնն ու պարզունակութիւնը նըրանք դարձեալ անուանում են ազնուութիւն ու օրինականութիւն, չնայած ի ծնէ անպատիւ են ու ստախօս: Իրենց յատուկ պարզունակութիւնը նրանք հնում անուանում էին բարբարոսութիւն, միջին դարերում` ասպետութիւն, իսկ յետոյ` ջենտլմենութիւն: Դատարկ բաների համար նրանք գոռոզաբար սպանում էին իրար մենամարտերում, ինչ-որ սկզբունքների համար ինքնասպանութիւն էին գործում: Թող շարունակեն նոյնն անել: Նրանք սահմանափակուած են իրենց հնարաւորութիւններում եւ այդ պատճառով ամէն ինչում սահմաններ են դրել: Իսկ մենք ասում ենք. ՙՄարդու հնարաւորութիւններն անսահման են, քանի դեռ նա վարւում է ըստ իրադրութեան՚: Մշտապէս յիշէք այն եզրագծերի մասին, որ սահմանել է իր համար գոյը: Նրա մտածողութիւնը քարացել է այդ սահմաններում: Նա ի վիճակի չէ այդ շրջանակից դուրս գալ: Այդտեղ է նրանց դժբախտութիւնը, այդտեղ է եւ մեր առաւելութիւնը: Գործէք այնպէս, ինչպէս չի թոյլատրում նրանց աշխարհընկալումը, նրանց գաղափարը: Արէք այն, ինչը նրանց թւում է անհնարին, անհաւանական: Նրանք չեն հաւատայ, որ դուք ընդունակ էք անելու կամ ասելու այն, ինչի ընդունակ չեն իրենք: Խօսէք ու գործէք ինքնավստահ, յամառօրէն ու նախայարձակ, շշմեցնող ու խելապտոյտ առաջացնող ձեւով: Հնարաւորին չափ շատ աղմուկ ու բառախաղութիւն, հնարաւորին չափ անհասկանալի, գիտականակերպ հիպոթէզներ, տեսութիւններ, ուղղութիւններ, դպրոցներ, իրական ու անիրական ծրագրեր ստեղծէք: Ինչքան տարօրինակ, խեւաբարոյ, այնքան լաւ. թող ձեզ չշփոթեցնի, որ դա ոչ ոքի պէտք չէ, որ այն վաղը կմոռանան: Կգան նոր օր, նոր գաղափարներ, նոր կեանք: Դրա մէջ է մեր հոգու հզօրութիւնը, դրա մէջ է մեր ինքնահաստատումը, դրա մէջ է մեր առաւելութիւնը: Թող գոյերը վճարեն մեր պարտամուրհակները, թող գլուխները ջարդեն մեր նետած գաղափարներում դրական հատիկներ որոնելով: Թող փնտրեն եւ գտնեն այն, ինչ այնտեղ չկայ, վաղը մենք նոր կերակուր կտանք նրանց պարզունակ ուղեղներին: Կարեւոր չէ, թէ դուք ինչ էք ասում, կարեւոր է ընդգծել, որ նոր միտք է եւ թէ ինչպէս էք ասում: Ձեր ինքնավստահութիւնը կընկալուի որպէս համոզուածութիւն, ինքնահաւանութիւնը` որպէս գերազանցութիւն: Խելքահան արէք նրանց, պրկէք ջղերը, ճնշէք նրանց կամքը, ովքեր կհակաճառեն ձեզ, հեղինակազրկէք ձայնարկուներին, դուրս ցցուողներին, ամբիոնի ինքնասիրութիւնը ուղղէք չհաւատացողների դէմ, զրոյցների ու քննարկումների ժամանակ օգտագործէք պարկեշտութեան սահմանի վըրայ գտնուող արտայայտութիւնները: Հարցրէք տարակուսողների ու հակաճառողների անունը, ազգանունը, հայրանունը, աշխատանքի տեղը, պաշտօնը: Դա, որպէս կանոն, շփոթեցնում եւ վախեցնում է նրանց, եւ նրանք նահանջում են: Պահանջէք պատասխանել, եւ պատասխան ստանալով` մի խորացէք դրա էութեան մէջ, այլ ուղղակի յայտարարէք. ՙԱյդպէս չէ, բոլորովին այդպէս չէ: Եթէ որեւէ ՙխելօք՚ կփորձի մերկացնել ձեզ, ամբոխը նրան չի լսի եւ կդատապարտի թէկուզ այն բանի համար, որ մերկացնելով ձեզ, նա ապացուցում է ամբոխի յիմարութիւնը, իսկ դա չի ներւում: Եթէ գոյը կփորձի երեւակայել իրեն, ուշադրութիւն հրաւիրել իր վրայ, այդ պահին հնարաւորին չափ աղմկոտ էֆեկտներ առաջացրէք. քստքստացրէք ոտքերով, վեր կացէք ու քայլեցէք, ճռճռացրէք աթոռները, ծիծաղեցէք, խօսէք, մռմռացէք քթի տակ, հազացէք եւ խնչեցէք, ընդհատէք ելոյթ ունեցողին պատահական հարցերով, կատակէք եւ այլն: Մի խօսքով, մի շարք մանր, գրգռիչ անյարմարութիւններ ստեղծէք, որը գոյը կգիտակցի ոչ անմիջապէս: Ձեր ձեռքի առարկաները դրէք նրա իրերի վրայ, տրորէք ոտքերը, շնչէք երեսին, ընկէք վրան, խօսէք գրգռիչ, բարձր տոնով... թող նա միշտ զգայ ձեր արմունկն իր կողի վրայ, երկար չի դիմանայ: Տհաճ միջադէպից խուսափելու համար, նա պիտի շրխկացնի դուռն ու գնայ: Տուէք նրան այդ լկտիութիւնը` ահա մեր նշանաբանը: Մեղադրէք հակասեմականութեան մէջ նրանց, ովքեր կփորձեն մերկացնել ձեզ, կպցրէք նրանց այդ պիտակը եւ կտեսնէք, թէ մնացած գոյերը ինչպէս անմիջապէս կզինուեն այդ վարկածով: Ընդհանրապէս, բոլոր գոյերը հակասեմական են, բայց եթէ այդ պիտակը փակցւում է միայն մէկին, նա դառնում է անպաշտպան, քանի որ մնացածները դրան զոհում են մեզ ու ոչնչացնում իրենց ձեռքով, իսկ մենք... պիտակում ենք յաջորդին: Խաղացէք գոյի սրտացաւութեան վրայ, ներկայացէք որպէս աղքատ ու դժբախտ, խղճահարութիւն ու կարեկցանք առաջացրէք ձեր նկատմամբ: Լուրեր տարածէք յաւերժօրէն տառապեալ ժողովրդի, անցեալի հալածանքների եւ ներկայի ոտնահարումների մասին: ՙԽեղճ հրեայի՚ գործելակերպն ստուգուած է հազարամեակներով: Թէկուզ գոյերը մեզնից քիչ ունեն, միեւնոյնն է, նրանք կօգնեն մեզ աւելի շատ ունենալու: Գոյերը սիրում են բարեգործ եւ հովանաւոր լինել, իւրաքանչիւր աղքատ ձգտում է բարեգործ դառնալ, քանզի դա վեհացնում է նրան: Նրանց մօտ մեծահոգութիւնը աւելանում է այնքանով, որքանով պակասում է դա իրականացնելու հնարաւորութիւնը: Վերցրէք նրանցից այնքան, ինչքան կարող են տալ. շնից մազ պոկելն էլ օգուտ է: Բոլոր երեւոյթները բեկէք մեր շահերի պրիզմայով, բոլոր երեւոյթները անպատճառ հարկաւոր է դիտարկել հարեւաններին օգուտ կամ վնաս բերելու տեսակէտից: Տեղեկացրէք իրար ձեզ օգուտ կամ վնաս բերող ամէն ինչի մասին: Տեղեկութիւնները կարեւորագոյն գործօն են: Փողը, կադրերը, տեղեկութիւնները. ահա այն երեք փղերը, որոնց վրայ խարսխվում է մեր բարեկեցութիւնը: Իւրաքանչիւր հրեայի սրբազան պարտականութիւնը, պարտքըն է` հաղորդել միւս հրեային, թէ ինչ են ուզում անել գոյերը: Այսօր դու օգնեցիր ինձ, վաղը ես կօգնեմ քեզ. սրա մէջ է մեր ուժը: Մեր աստուածը մեզ խոստացել է աշխարհի տիրակալութիւնը, մենք սիրում ենք նրան: Մեր խնդիրն է` պահպանել այդ տիրակալութիւնը: Ձեր ձեռքերում պահէք քարոզչութեան միջոցները, մամուլը, ռադիօն, հեռուստատեսութիւնը, կինոն: Հարկաւոր է եւ այսուհետեւ շարունակել կուսակցական, վարչապետական ապարատի ղեկավարման մէջ թափանցելը: Ամէն հարցի շուրջ հասարակական կարծիք ձեւաւորէք` ելնելով մեր ազգային շահերից: Ամէն մանրուք կարելի է ազգային խնդիր սարքել եւ ամէն մեծ խնդրից` մանրուք: Ոչ մի հասարակական գործընթաց չի կարելի թողնել ինքնահոսի: Եթէ նա մեզ օգուտ չի բերում, արգելակէք, դադարեցրէք կամ ուղղէք գոյերի դէմ, դա արդէն օգուտ է: Ամէն նախաձեռնութիւն մենք պէտք է գլխաւորենք, որպէսզի այն ուղղենք անհրաժեշտ հունով: Ամէն ինչում եղէք առաջնորդ. ձգտէք լինել միշտ առաջինը: Ամէն ժամ, ամէն րոպէ, նոյնիսկ առօրեայ կեանքի մանրուքներում ձեր մէջ դաստիարակէք ղեկավարի վարքը: Ոչ մի բանում մի զիջէք: Ձգտէք չզիջել նոյնիսկ մանրուքներում` լինի դա հասարակական փոխադրանիում, թէ խանութի հերթում: Բոլոր համակազմներում ձեր ձեռքը վերցրէք ղեկավարութիւնն ու վարէք այն մեր շահերին համապատասխան: Արտադրական գործընթացի վարչական ու ստեղծագործական մասը պէտք է մենք կատարենք, գոյերը կապահովեն մեր ստեղծագործութեան նիւթատեխնիկական բազան, աշխատանքի սեւ մասը: Թող նրանք հետեւեն շէնքերի մաքրութեանն ու պահպանեն մեր աշխատանքի պտուղները: Մի վախեցէք ազգայնականի (նացիոնալիստի) համբաւից, ինտերնացիոնալիստի պատրանքը մեզ համար ապահովւում է հրէական արեան խառնուրդով այլազգիների, կամ, վատագոյն դէպքում` փոքր ազգերի ներկայացուցիչների առկայութեամբ: Եթէ ձեզ մօտ ազատ հաստիք կայ, վերցրէք միմիայն հրեայի, եթէ դա չէք կարող անել, լուծարէք պաշտօնը: Եթէ չէք կարող անել ոչ մէկը, ոչ միւսը, վերցրէք ասիացու. եթէ այդպիսին չկայ, վերցրէք լեհի, ուկրաինացու, ծայրագոյն դէպքում` բելառուսի: Սրանք իրենց հաշիւներն ունեն ռուսների հետ, եւ, որոշակի մշակումից յետոյ, ձեր դաշնակիցները կդառնան: Դրանք բոլորը հակասեմականներ են իրենց հայրենիքում, իսկ Ռուսաստանում նրանց աւելի յարմար է ինտերնացիոնալիստ լինել, քանի որ այսպիսով միայն կարող են ապահովել իրենց գոյութեան համար անհրաժեշտ մթնոլորտ: Օգտագործէք այդ միտումը: Ժողովուրդն առանց պատմութեան` նոյնն է, ինչ երեխան առանց ծնողների: Նա ամէն ինչ պէտք է սկսի սկզբից, եւ այդ խմորից կարելի թխել ինչ որ անհրաժեշտ է: Այդ երեխային կարելի է ներարկել իր աշխարհընկալումը, իր մտածելակերպը: Զրկէք նրանց անցեալից, ազգային ոգուց: Բացայայտօրէն մի քանդէք նրանց պատմական յուշարձանները, բայց եւ մի վերանորոգէք, թողէք, որ ժամանակը քանդի դրանք, իսկ խուլիգաններն ու հնութեան սիրահարները քարը քարի վրայ չեն թողնի: Այսպէս կարելի է ամբողջ ժողովուրդների դիմազրկել: Սկզբում դրանք զրկւում են պատմութիւնից եւ աւանդոյթներից, ապա մենք ձեւաւորում ենք մեր ցանկացածով, մեզ ձեռնտու կերպով: Հեռանկարային ու ազդեցիկ գոյերին պահէք ձեր արթուն հսկողութեան տակ: Մի թողէք, որ նրանք միանան ու առանձնանան: Մի թոյլ տուէք, որ դրանք անմիջական ուղիղ կապերի մէջ մտնեն: Դրանք իրար հետ պէտք է հաղորդակցուեն մեր միջոցով եւ մեզ հետ: Այս գործելակերպը մեզ միշտ տեղեակ է պահում եւ դարձնում է ազդեցիկ: Մի թոյլ տուէք, որ նրանք որեւէ հարց քննարկեն առանց մեզ: Այնտեղ, ուր երկու գոյ կայ, պէտք է լինի գոնէ մէկ հրեայ: Եղէք ամենուր եւ ամենատես: Եթէ հնարաւոր չէ շրջափակել ու մեկուսացնել երիտասարդ ու հեռանկարային գոյին, ուրեմն նրան կարելի է դարձնել կառավարելի: Հրապուրէք նրան ձեր շրջապատի մէջ, նրա շուրջը ստեղծէք հրէական խիտ օղակ, զրկէք նրան իր շրջապատից, իր ծանօթներից: Պարտադրէք նրան ամուսնանալու հրեայ կանանց հետ եւ փակ դռները նրա առաջ բացէք դրանից յետոյ միայն: Մի վախեցէք, նրա երեխաները, միեւնոյնն է, մերն են լինելու: Ում ցուլն էլ որ թռչի մեր կովի վրայ, միեւնոյնն է, հորթը մերն է: Օգնելով նման գոյին, դուք ձեր լուման էք ներդնում մեր հրէական համայնքի գործին: Այդուհետ նման գոյերի աշխատավարձը մեր ազգային եկամուտն է: Յանուն իրենց երեխաների` նրանք կկորցնեն իրենց քաղաքացիական պարտքի զգացումը եւ, յամենայն դէպս, այլեւս հակասեմական չեն լինի: Հրեայ կնոջ հետ կենակցելը` մեր միջոցներից մէկն է, որով տաղանդաւոր գոյերին մենք ներ ենք առնում մեր ազդեցութեան ու շահերի ոլորտը: Ամուսնացէք գեղեցիկ եւ առողջ գոյ կանանց հետ, թող նրանք մեզ համար առողջ սերունդ ծնեն, թող բարեփոխեն մեր ցեղը: Այդպիսով, իւրաքանչիւր հեռանկարային գոյին` հրեայ ընկերուհի կամ ընկեր: Եթէ ամէն մի գոյ տեղաւորի մի հրեայի, մենք բոլորս էլ տեղաւորուած կլինենք: Եւ վերջին խորհուրդը. զգօն եղէք. իսպանական հաւատաքննութիւնը եւ գերմանական ֆաշիզմը չպէտք է կրկնուեն: Դեռ օրօրոցի մեջ խեղդէք մեզ հասարակութեանը հակադրուելու ամէն մի փորձ: Հակահրէական հակումները ոչնչացրէք դեռ չծնած, ինչ տեսքով էլ որ դրանք հանդէս գան: Ֆաշիզմը պատահական երեւոյթ չէ: Այն առաջանում է այնտեղ, որտեղ մենք թերագնահատում ենք սեփական երկրի տէրը լինելու տեղացիների ձգտումը: Ֆաշիզմը ենթագիտակցաբար հասունանում է բոլոր ժողովուրդների մօտ: Մեր բախտաւորութիւնն է, որ տարբեր ժողովուրդների մօտ այն հասունանում է տարբեր արտաքինով: Փողով գնեցէք, ոչնչացրէք, մի թոյլատրէք վերահրատարակել, գողացէք աշխատութիւնները, որտեղ բացայայտւում են մեր մարտավարութիւնն ու ռազմավարութիւնը, որտեղ հրեան ներկայացւում է այլ լոյսի տակ: Ժողովուրդները չպէտք է հասկանան եւ իմանան հրէական ջարդերի ու հալածանքների փաստական պատճառները, այս հարցերի շուրջ նրանք պէտք է հաւատան միայն մեր մեկնաբանութիւններին: Յատուկ ուշադրութիւն դարձրէք ըմբոստներին, որոնք չեն ուզում գլուխ խոնարհել մեզ համար եւ մեր քաղաքականութեան ու գործունէութեան դէմ են գործում: Նման մարդկանցից, վաղ թէ ուշ, հակասեմականներ են ձեւաւորւում: Թոյլ մի տուէք, որ փոքր հակասեմականը դառնայ մեծ ջարդարար: Թող նրանց կոկորդում մնայ ազգային արժանապատուութեան իրենց գաղափարը: Որեւէ պատրուակով, ամէն առիթով հեղինակազրկէք, մերկացրէք նրանց: Համախմբուէք նմանների դէմ, նրանց խփէք բոլոր հնարաւոր միջոցներով, քանի դեռ մենակ են: Նրանք չեն կարող դիմանալ մեր համայնական յարձակմանը, թէկուզ հազար անգամ էլ ճիշտ լինեն: Նրանք մեղաւոր են արդէն նրանով, որ մեզ են խանգարում: Նման յամառների մասին հեղինակազրկող լուրեր տարածէք, կասկածելի համբաւ ստեղծէք նրանց շուրջը: Վերջ ի վերջոյ, դրանցից կսկսեն վախենալ նոյնիսկ նրանք, որ շատ լաւ գիտեն, լաւ կարծիք են ունեցել եւ աջակցել են դրանց: Դրանց զրկեցէք կապերից ու հաղորդակցուելուց, նորմալ աշխատելու հնարաւորութիւնից: Կասկածի տակ դրէք դրանց կատարած աշխատանքի նպատակայարմարութիւնը, զբաղեցրած պաշտօնի անհրաժեշտութիւնը: Մեկուսացրէք, ամբոխին գրգռէք դրանց դէմ, զրկէք հասարակութեան մէջ ներգրաւած ազդեցիկ դերից, դրդէք զանազան տհաճ միջադէպերի: Նուաստացրէք, արհամարհէք, պարգեւի ու պատժի անարդարութեամբ դժգոհացրէք, եւ եթէ սկսեն բողոքել` մեղադրէք չենթարկուելու, ենթակայութեան խախտման, անհաշտուողականութեան, բամբասանքի մէջ: Դիմէք հասարակութեանն ու վարչական մարմիններին, քարշ տուէք դրանց կուսկոմիտէ, միլիցիա եւ, եթէ հնարաւոր է` դատարան: Եթէ ըմբոստը երիտասարդ է ձեզանից, մեղադրէք նրան անպատկառութեան, եթէ հասակակիցներ էք` եղբայրութեան եւ, անպատճառ, ինտերնացիոնալիզմի կանոնների խախտման մէջ: Այս միջոցների արդիւնաւէտութիւնը ստուգուած է բազմաթիւ սերունդների կողմից: Այդպէս են վարւում նաեւ այսպէս կոչուած ՙշահագործողները՚` ժողովուրդներին ենթակայութեան մէջ պահելու անհրաժեշտութիւնից դրդուած: Գլխաւորը մեղադրելն է, դրանից յետոյ նրանք թող արդարանան: Ով արդարանում է` նա արդէն կիսով չափ մեղաւոր է: Եթէ կարծում էք, որ հնարաւոր է, նրանց վարքին քաղաքական աստառ տուէք, մատնութիւններ, անանուն նամակներ գրէք նրանց դէմ, մեղադրէք նրանց հակահասարակական արարքների եւ տնտեսական խափանարարութեան (սաբոտաժի) մէջ: Նրանց դրդէք հանդէս գալ պետական իշխանութիւնների դէմ, ապա մերկացրէք եւ ոչնչացրէք նոյն իշխանութիւնների օգնութեամբ: Հանգիստ կեանքի եւ արտօնութիւնների իրաւունք ստանում են միմիայն նրանք, ովքեր խոնարհաբար հետեւում են մեզ, ընթանում մեզ հետ: Ով ցանկանում է գնալ իր անկախ ճանապարհով, նա հաւանական վտանգ է եւ պէտք է զրկուի ամէն տեսակի աջակցութիւնից ու գոյութեան միջոցներից: Կամ` մեր սահմանած կարգը, կամ` կատարեալ խառնաշփոթութիւն: Եթէ որեւէ տեղ ուզում են ապրել առանց մեզ, այնտեղ պէտք է լինի քաոս: Հարկաւոր է այնպէս անել, որ խառնաշփոթը շարունակուի մինչեւ այն պահը, երբ վերջնականապէս տանջահար եղած, յոգնած ու յուսախաբուած գոյերը խնդրեն իշխանութիւնը վերցնել մեր ձեռքը, իրենց համար հանգիստ կեանք ապահովել: Գոյերը պէտք է աշխատեն մեր ղեկավարութեամբ, օգուտ տան մեզ: Ով մեզ օգուտ չի տալիս, նա պէտք է վռնդուի: Մեր շահերից դուրս հասարակական շահեր չկան: Ով մեզ հետ չէ, մեզ դէմ է: ՙԱկն ընդ ական, ատամն ընդ ատաման՚. այսպէս է սովորեցրել Մովսէսը, այսպէս են ապրել մեր նախնիները, այսպէս պիտի ապրենք եւ մենք: Վրէժը սրբազան զգացում է, այն բնաւորութիւն է դաստիարակում, հաստատում է մարդուն: Վանեցէք ձեզանից խոնարհութեան եւ համակերպութեան զգացումը: Քրիստոնէական սրտացաւութեան, ինքնանուաստացման, համակերպութեան ու ինքնահրաժարման նշանախօսքերը թողէք տխմար գոյերին, նրանք հէնց դրան են արժանի: Գոյերի մէջ տարածէք, քարոզէք քրիստոնէական ՙառաքինութիւններ՚, իսկ ինքներդ դարձէք ոգով կարծր եւ անհաշտուողական: Թշնամու նկատմամբ եղէք անողոք: Եթէ այսօր դուք ներէք նրանց ձեզ հասցուած փոքր վիրաւորանքը, վաղը աւելի մեծ վիրաւորանք կհասցնեն: Մի վարժուէք վիրաւորանքները հանդուրժելուն եւ կոտրեցէք վիրաւորուելու ամէն մի ցանկութիւն այլոց մէջ: Թող գոյերը համոզեն իրար, որ մեզ հետ հարկաւոր է լինել զգոյշ, չափաւոր եւ ճկուն: Թող նրանք զգուշօրէն դիմակայեն մեր յարձակմանը, իսկ մենք պէտք է գործենք համարձակ եւ արագ` ամէն անգամ գոյերին կանգնեցնելով կատարուած փաստի առջեւ: Դրանից յետոյ նրանք երկար եւ ապարդիւն բանակցութիւններ կվարեն, մեր գործելակերպի դէմ նրանք կամային որոշմամբ մի գործ կկատարեն: Մինչեւ նրանք գլխի կընկնեն, մինչեւ փոխհամաձայնութեան կգան, մինչեւ կիրագործեն... մենք կիրականացնենք տասը աւելի կարեւոր գործեր: Թող նրանց դիմադրութիւնը մեզ համար դրդիչ լինի, այլ ոչ արգելք: Մեզ հարկաւոր է այնքան դիմադրութիւն, որ խթանի մեր մարտական ոգին, զգօնութիւնը, ոչ աւելին: Երբեք մի թոյլատրէք ճնշումը: Ինչքան ուժեղ են դիմադրում գոյերը, այնքան աւելանում են մեր ծախսերը. ուրեմն, նոյնքան պիտի աւելանան մեր եկամուտները, որպէսզի գերազանցեն վաղուայ հնարաւոր վնասը ջարդերի ընթացքում, որ ժամանակ առ ժամանակ տեղի են ունենում իւրաքանչիւր երկրում: Մենք պէտք է միշտ պատրաստ լինենք փախչելու գոյերի բարկութիւնից ու ատելութիւնից, հեռանալու այն երկիրը, ուր մեզ կընդունեն` յուսալով, որ մեր կապիտալի օգնութեամբ կաշխուժացնենք իրենց տնտեսութիւնը: Երկրների, որպէս բնակավայրերի, պարբերական փոխումը գոյութեան աւելի բարենպաստ պայմաններ ապահովելու ձգտմամբ, մեր ռազմավարութեան անքակտելի մասն է: Դրանում է ՙթափառական հրեայի՚ յաւերժական կերպարի խորհուրդը` անսպառ լաւատեսի եւ յաւերժական վտարանդու: Բայց պիտի հեռանանք մենք ոչ թէ աղքատ ու հիւանդ, այլ` հարուստ եւ առողջ: Փողերն են մեր ոտքերը: Մենք մեր հանրութեան կենտրոնը տեղափոխում ենք այն կողմ, որ կողմ նախապէս տեղաշարժել ենք մեր դրամը, կապիտալը: Նիւթապէս յագենալով սփիւռքի երկրներում, հաւաքելով նըրանցից մեզ հասանելիքը, մենք դարերի ընթացքում ժամանակ առ ժամանակ հաւաքւում ենք մեր պապերի հողի վրայ, որպէսզի ամրապնդենք մեր ոգին, մեր հաւատը, նորից ճշտենք մեր խորհրդանիշները եւ հաստատենք միասնութիւնը: Մենք հաւաքւում ենք, որ նորից սփռուենք: Եւ այսպէս` յաւիտեանս յաւիտենից: